Esta historia trata do meu bisavó Francisco Castro García e da miña bisavoa María Pumares Carballeira, os cales eran dun pobo de Lugo, Guitiriz. Emigraron a Mugardos, o que era o seu sono de prosperar cerca da cidade, de conseguir unha vida mellor.
Os meus bisavos dedicábanse á agricultura. A súa migración coincidiulles coa época de posguerra do país polo que abundaban guerrillas antifranquistas, como eran os maquis. Ao emigrar a Mugardos, os maquis necesitaban refuxios de forma temporalmente corta polo que en diversas ocasións presionaron aos meus bisavos a que lles deran refuxio, xa que a Garda Civil os buscaba; esta era unha situación bastante comprometida xa que arriesgaban a súa vida e a dos seus sete fillos, xa que podian sufrir represalias por parte dos maquis se se negaban a darlles refuxio, e polo outro lado se a Garda Civil os encontraba en casa dos meus bisavos, esten sufrirían as represalias do réxime polo que era unha situación moi complicada, xa que xogábanse a súa vida a a dos seus fillos.
Tras aguantar moito tempo nesa situación, decidiron volver ao seu pobo de orixe Guitiriz e así rompían o seu sono de prosperar cerca da cidade.
No hay comentarios:
Publicar un comentario